Bloesempicknick wordt lentefeest
April 2018, een adoptant vertelt:
Wat een zon - wat veel mensen - wat een prachtige bomen in volle bloesempracht - kortom: wat een lentefeest! De weergod wilde blijkbaar nog iets goed maken van vorig jaar toen hij bijna alle bloesem met zijn late vorst vernietigde. En daarmee onze appels, verdorie. Dit jaar belooft het allemaal goed gemaakt te gaan worden want de omstandigheden waren optimaal op de bloesempicknick. In een stralende zon werden zo’n 240 bezoekers gelijk bij binnenkomst op De Lingehof al in de goede stemming gebracht met de frisse, zelfgemaakte appeltaart en appelsap, geserveerd door het hoogstamteam, voor de gelegenheid gekleed in appelgroene shirts - mét naamopdruk zelfs.
Een paar toespraakjes - lekker kort - en we mochten ‘los’ naar de boomgaard van perceel 1, het Gripstuk, via wat wel het "Allermooiste Voetpad" van Nederland moet zijn. En daar stonden de lange tafels, doorzakkend van het goede der aarde waarvan ruim en met waardering gebruik werd gemaakt - Aahh, die uitgelezen uiensoep van Yvonne - stiekem nóg even een kopje halen.
De vele kinderen werden helemaal in de watten gelegd. Voor hen waren er pannenkoeken, stokbrood maken boven een open vuur, koekjes bakken in de mobiele oven en voor de kleintjes ook nog hele bossen paardenbloemen plukken om de tafels mee te versieren. Leuk was ook een aantal mensen door de boomgaarden te zien lopen met ernstige gezichten en plattegronden waarmee ze een nog ‘vrije boom’ konden uitzoeken. En dan die beteuterde blik als dat een stakerig net-geplant boompje bleek te zijn. Maar uiteindelijk werd dan toch op perceel 3 - Ruinekamp West een mooie Santana, Lena of Topaz boom genoteerd.
Wat de gasten ook als bijzonder ervoeren was de ruime en onverdeelde aandacht voor hen door de hoogstamteam leden als er vragen en regeldingen waren, ondanks hun drukke werkzaamheden in de organisatie. Zo ontstond er een sfeer zoals die in vroegere eeuwen geweest moet zijn in de hechte dorpsgemeenschappen bij de verwelkoming van de lente en het nieuwe groeiseizoen. Zij die niet geweest zijn hebben wat gemist. Volgend jaar komen, hoor!
Bloesempicknick voorjaar 2016
April 2016, Hans Markus vertelt:
Zes jaar geleden, kort voor de geboorte van onze dochter Luna, adopteerden wij een appelboom. Wij gaven deze boom (natuurlijk) de naam: Lunaboom.
Zaterdag 16 april waren we bij de bloesempicknick en genoten van een mooie dag die fantastisch was georganiseerd. Eén van de activiteiten was een wandeling maken naar de fruitbomen. André nam ons mee en vertelde ons zo nu en dan wat. Het sprak me aan en raakte me omdat hij het vanuit zijn hart vertelde. Ervaringsgewijs was hij veel te weten gekomen over biologische landbouw, zo leek mij... Hij vertelde onder andere over de wijze waarop ze de bodem gezond en zo voedbaar mogelijk houden, door zoveel mogelijk verschillende gewassen te laten groeien en bloeien. Over het feit dat ze het hele gebeuren energie-neutraal laten "draaien". Over het specifieke probleem en het milieuvriendelijk "te lijf gaan" van het onkruid, mede door het inhuren van scholieren (vakantiewerk) en studenten uit Wageningen.
André noemde zijn plezier om te werken met studenten uit het buitenland, zodat de rijke opgedane kennis voor wat betreft het verbouwen van biologische gewassen, wordt meegenomen naar hun thuisland. Enzovoort, enzovoort. Prachtig, muziek in mijn oren. Het was in alle opzichten een prachtige zaterdag en Luna ging blij naar huis met haar nieuwe, zelf geschilderde boombordje.
Elk jaar weer een verrassing.......
Najaar 2015, Marieke van der Kooij vertelt
We hebben allemaal onze eigen redenen voor een boom bij Hoogstamfruit in Hemmen. Onze boom is ter nagedachtenis aan Zanna en Xanne, mijn tweeling dochters, onze zusjes en kleindochters.
De eerste jaren gaf onze mooi groeiende “Dubbele Bellefleur” weinig tot geen appels, maar dat mocht de pret niet drukken. Elk jaar “vol verwachting” naar onze boom en hing er niets aan, nu dan hingen wij er wel wat in… Van strijkkralen gemaakte dieren, bloemen kransen van paardenbloemen, potjes tegen oorwurmen (welke toe is aan vernieuwing, doen we volgende keer;-) en de door Meliza, Lyara en Yasper in elkaar geknutselde vogelhuisje.
Vol vertrouwen bleven we trouw aan de destijds door ons gekozen boom, ondanks de lieve aanbieding om eventueel van boom te wisselen. In de afgelopen vijf jaar begonnen er steeds meer appels aan onze boom te komen, maar dit jaar wachtte ons een complete verrassing… Gewapend met appelpluk stokken, big shoppers, kratjes en het trapje… want de mooiste appels hangen altijd hoog ..;-) Op naar onze boom…. de kinderen rennen uitgelaten vooruit blij om te kijken hoeveel appels er dit jaar in de boom hangen, hond rent druk met ons mee… gewoon omdat de kinderen dat ook zijn.
Zelf prijs ik mij een gelukkig mens met al het moois om me heen en de zon die wederom schijnt als we bij onze boom aankomen. En dan… we hadden van opa en oma al vernomen dat er veel appels in de boom zaten, want zij waren een week eerder al op de fiets gaan kijken en alle appels die onder de boom lagen reeds meegenomen. Maar dat het er zoveel waren…. Na anderhalf uur plukken met 6 mensen en 1 hond, twee auto’s vol met tassen en kratjes.. bleek dat we mee dan 200 kilo appels uit onze pracht boom hadden geplukt. Nu heel voldaan met 14 pakken appelsap en nog tassen vol (ruim 90 kilo) om uit te delen, op school, op het werk, aan lieve vrienden en familie en dan nog al die heerlijke recepten welke we gaan maken met appels (appeltaart, appelcake, appelmoes, appelbol, appelflappen, hete bliksem etc.). Een appelboom in Hemmen, wat een rijkdom!
